مطالعه تغییرات هیستومورفومتری و هیستوشیمی تخمدان موش صحرایی متعاقب مصرف اکسید آهن و نانواکسید آهن

زمینه مطالعه: آهن فراوان‌ترین فلز موجود در بدن است و ماده‌ای بالقوه خطرناک در محیط بدن محسوب می‌شود زیرا به راحتی می‌تواند رادیکال‌های مضر ی ایجاد کند. هدف: با توجه به عوارض آهن و نانو ذرات آهن و احتمال وجود آنها  در آلودگی‌های زیست محیطی از قبیل آلودگی هوا ، مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات اکسید آهن معمولی و نانو ذرات اکسید آهن و همچنین مقایسه اثرات آنها بر برخی از شاخص‌های بافت تخمدان موش صحرایی در مدل تجربی طراحی شد. روش کار:  این تحقیق در 5 گروه از موش‌های صحرایی ماده شامل  گروه‌های شاهد، اکسید آهن (با دوز mg/kg 15) و نانواکسید آهن (با دوزهای mg/kg 5، 15و 30) انجام شد. مواد  بصورت داخل صفاقی و روزانه به مدت 16 روز تزریق شدند. در روز هفدهم موش‌ها آسان کشی شده  و بافت تخمدان  آنها جدا شد و از نظر تغییرات بافتی و تجمع آهن بوسیله رنگ آمیزی اختصاصی و به کمک میکروسکوپ نوری ارزیابی شدند. نتایج: طبق یافته‌های این مطالعه روند فولیکولوژنز در تمام گروه‌های دریافت کننده آهن نسبت به گروه شاهد تحت تأثیر قرار گرفت و تعداد اجسام زرد در گروه‌‌های دریافت کننده نانواکسید آهن  با دوزهای مختلف، کاهش، و تعداد فولیکول‌های آترتیک در تمام گروه‌‌ها نسبت به گروه شاهد افزایش معنی‌دار یافت. نتیجه‌گیری‌نهایی: آهن و نانو ذرات آهن احتمالاًً با اختلال در مسیرهای اکسیداتیو سلولی، تعداد فولیکول‌ها و اجسام زرد را کاهش و همچنین در اثر ایجاد شدن رادیکال‌‌های آزاد اکسیژن و تخریب میکروفیلامنت‌‌ها به دنبال سرباری آهن، تعداد فولیکول‌‌های آترتیک را افزایش می‌دهند که این حالت می‌تواند تأثیر منفی بر باروری موش‌های ماده ایجادکند.